W Królestwie Polskim, po wydarzeniach rewolucyjnych 1905-1907, rozwinęło się prywatne szkolnictwo elementarne. W 1908 r .właściciel fabryki wybudował szkołę dla dzieci swoich pracowników. Mieściła się na ulicy Chemicznej obecnie Armii Krajowej. W tym miejscu trzeba nadmienić, że fabryka istniała od 1897 r. i jako pierwsza zapoczątkowała produkcję superfosfatu w Królestwie Polskim. Nadzór nad szkolnictwem prywatnym sprawował inspektor szkolny. Miał swoją siedzibę w Skierniewicach. Szkoła była wówczas parterowym budynkiem. Uczyły się w jej murach dzieci polskich i żydowskich pracowników. Po I wojnie światowej w Łowiczu panowały bardzo złe warunki lokalowe szkół. Poprawa ich następowała bardzo powoli. W 1925 r. Magistrat zakupił obiekt szkolny przy ulicy Chemicznej (obecnie Armii Krajowej 6) dla celów szkolnych. W 1929 r. uruchomiono internat dla uczniów. Od 1928 r. istnieje tu Szkoła Podstawowa nr.3. We wrześniu 1939 r. młodzież łowicka nie mogła rozpocząć nauki w szkołach. Dopiero w pazdzierniku 1939 r. władze niemieckie utworzyły Powiatowy Urząd Szkolny, na czele, którego stał Niemiec i on zadecydował o rozpoczęciu zajęć w szkołach podstawowych. Obowiązywał w nich niemiecki program nauczania. W naszej szkole, wówczas Szkole Podstawowej nr 3, rozpoczęły zajęcia dzieci z całego miasta, z regionu Szkoły Podstawowej nr 1 i nr 2. Ponieważ szkoła znajdowała się w dzielnicy zamienionej na niemiecką, szczególnie niebezpiecznie było przebywanie w tej dzielnicy. Trudności lokalowe nie spowodowały upadku szkoły. Dzieci uczyły się w domach prywatnych i na tajnych kompletach. Zajęcia tajnego nauczania odbywały się nie tylko w domach nauczycieli, rodziców ale również bezpośrednio na lekcjach szkolnych. Aktywną działalność w tajnym nauczaniu zorganizował ówczesny kierownik szkoły Józef Perzyna. Brał również czynny udział w organizowaniu i prowadzeniu tajnego nauczania historii i geografii w szkole powszechnej. Po powstaniu warszawskim Niemcy zajęli budynek szkolny i zaprzestano prowadzenia zajęć. Po ustaniu działań wojennych odremontowano budynek szkolny i już w połowie lutego 1945 r. uruchamiono normalną pracę szkoły. Został wykorzystany dawny poniemiecki barak i powstała tam sala gimnastyczna ze sceną i jedną izbą lekcyjną. Ta sala gimnastyczna działa do dziś. Po II wojnie światowej młodzież wróciła do Szkoły Podstawowej nr.3 wówczas na ulicy Żymierskiego. Szkołę Podstawową nr.3 przeniesiono do dużego nowego budynku na ulicy Grunwaldzkiej, a tu została umieszczona w 1961 r. Zasadnicza Szkoła Zawodowa Nr 2 - kierunek gastronomia. W 1964 r. poszerzono o kierunek przetwórstwo owoców i warzyw. W 1968 r. dodatkowo otwarto Technikum Przemysłu Spożywczego - kierunek przetwórstwo owoców i warzyw. W ówczesnych czasach zainteresowanie szkołami zawodowymi było bardzo duże i dlatego w 1969 r. otwarto Pomaturalne Studium Zawodowe o kierunku dziewiarskim. W 1975 r. powstało Pomaturalne Studium Zawodowe o kierunku mleczarskim. W 1976 r. powstał Zespół Szkół Zawodowych Nr 2. Mimo trudności lokalowych z każdym rokiem przybywały nowe kierunki zawodowe . Budynek szkoły wybudowany w 1908 r. nieremontowany, był w bardzo złym stanie technicznym i dlatego w 1983 r. przeprowadzono kapitalny remont. Trwał on do 1988 r. W tym czasie szkoła funkcjonowała w budynku obok szkoły należącym obecnie do sióstr. W 1994 r. powstało Technikum Zawodowe o kierunku mleczarskim. W 1996 r. szkoła przekształciła się w liceum ogólnokształcące i powstała tu pierwsza klasa czteroletniego liceum ogólnokształcącego. W wyniku reformy oświatowej funkcjonują klasy o różnych nachyleniach, w których nauka trwa trzy lata. Ważnym momentem w życiu szkoły był rok 2002, kiedy to nadano naszej szkole imię Kardynała Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Od tej pory przyświecają nam nauki i słowa Prymasa, a szczególnie ,, Nie wystarczy urodzić się człowiekiem , trzeba być człowiekiem''. Częstym i mile widzianym gościem naszej szkoły był, nie żyjący już dziś, ksiądz Zbigniew Skiełczyński. To on przygotowywał społeczność naszej szkoły do uroczystości nadania imienia Wielkiego Polaka. W miarę możliwości i czasu odwiedzał nas i wspierał swoim doświadczeniem wychowawczym, ks. Prof. Mirosław Nowosielski. Obraz przedstawiający Prymasa Wyszyńskiego, który wisi obecnie na honorowym miejscu w naszej szkole, jest darem właśnie ks. Nowosielskiego. Na uroczystościach szkolnych często gościmy ks. biskupa Alojzego Orszulika, biskupa Andrzeja Dziubę, biskupa Józefa Zawitkowskiego.Nasze liceum współpracuje z Instytutem Prymasa Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W maju 2006 r. uczestniczyliśmy w I Zlocie Szkół im. Wyszńskiego. Nasza szkoła wychowała kilku księży, zakonników i zakonnic , a także wielu pracowitych i wartościowych ludzi.